Er was eens een man in Amsterdam die naar Artis was geweest, de plaatselijke dierentuin.
Daar had hij een nijlpaard gezien. Een groot nijlpaard.
De volgende dag sprak hij af met zijn drie vrienden en vertelde enthousiast dat er een groot nijlpaard was in Artis.
Zijn vrienden zeiden “nee, dat kan niet, er zijn geen nijlpaarden in Artis”.
“Jawel”, zei de man, “ik heb het zelf gezien”.
“Je moet je vergissen”, zeiden de vrienden, “want er zijn geen nijlpaarden in Artis”.
“Maar ik heb er een gezien”, zei de man.”Er is er echt een.”
“Was je misschien in een andere dierentuin dan?”, vroeg de ene vriend. Een tweede vriend vroeg “Is je herinnering wel goed? Soms maken mensen een false memory.”
“Nou zeg, ik heb gewoon een nijlpaard gezien gisteren in Artis! Waarom geloven jullie me niet?”, zei de man.
“Ik heb laatst ergens gelezen dat Artis geen nijlpaarden heeft”, zei de derde vriend.
“Maar als ik jullie nou vertel dat er wel een is, dat ik die met mijn eigen ogen gezien heb”, hield de man vol.
Maar de vrienden keken elkaar aan en vervolgens wat meewarig naar de man.
“Weet je wat,” zei de man, “ga dan zelf eens kijken!”
Maar de vrienden vonden dat teveel moeite. Stel je voor, een duur kaartje kopen, en wat een tijdverspilling, ze hadden echt wel wat beters te doen.
Toen begon de man, die tot dan toe overtuigd was geweest van wat hij gezien had, toch een beetje aan zichzelf te twijfelen. Hij was toch niet echt in de war…?
Dus besloot hij de dag daarop opnieuw naar Artis te gaan. Hij kocht een kaartje en sprintte naar het nijlpaardenverblijf. Ja, natuurlijk, daar lag het nijlpaard weer lekker in zijn vijver.
Die avond sprak de man weer af met zijn vrienden.
“Ik ben vandaag nog een keer naar Artis geweest en er is echt een nijlpaard!”, zei hij.
“Hou nou eens op met je gezeur over nijlpaarden”, zeiden zijn vrienden, “moet je nou zo nodig je gelijk halen?”

Een jaar later raakte een van de vrienden toevallig eens geïnteresseerd in nijlpaarden. Hij herinnerde zich dat zijn vriend er eentje gezien meende te hebben in Artis. Zo lekker dichtbij, dan hoefde hij geen reis te maken naar een andere dierentuin om er een te zien. Zou hij toch eens gaan kijken in Artis?
En ja, de volgende dag kocht hij een kaartje en liep de dierentuin in. Uit zuinigheid had hij geen plattegrond gekocht. Hij dwaalde wat rond, maar zag geen nijlpaard. Toen zag hij een oppasser. “Waar is hier het nijlpaard?”, vroeg hij. “Daar naar links”, wees de oppasser. Hij liep een pad naar links op. Maar ja, er waren meerdere paden. Op goed geluk sloeg hij er een in. Maar helaas, daar was geen nijlpaard.
Toen herinnerde hij zich weer wat zijn twee andere vrienden gezegd hadden, en wat hij bovendien ergens gelezen had. Natuurlijk zijn er geen nijlpaarden in Artis! En hij ging welgemoed terug naar huis.

© Copyright 2024 Alice