Ze was alleen, met het zwarte brokje in haar hand.

Een paar dagen later steeg er een onbedaarlijk gelach op….

Dan maar liever dorst.

In een wereld, die niet de onze is, leefden paarden…

Wie luistert er nu naar iemand zonder varken?

Van zichzelf dacht ze dat ze enorm was.

“Je moet je vergissen”, zeiden de vrienden.